نیمه دوم مهر 91

سلام هستی مامان و بابا

تا ظهر روز 29 مهر 91

دخترم تو هفته سوم از مهر 91 یاد گرفته که اشیا رو بکشه.مثلا میتونه ماشینش رو دستش بگیره و رو زمین راش ببره.

خونه سازی هات رو راحت جدا میکنی.برا رو هم گذاشتنشون هم داری تلاش میکنی.یعنی میدونی اگه بذاریشون رو هم میچسبن به هم در همین حد فعلا.

استوانه هوش کاربردش جدید شده تو خونمون دخملی فقط بلده درهاشو در بیاره و اونطوری اشیارو توش جمع کنه.

عروسکت رو میذاریم رو پات دستت رو میزنی بهش:لالایی میکنیش.

پیشرفت در نازی کردن:قبلا کلا این نازی کردنت با شکنجه فرقی نداشت یعنی محکم میکوبیدی به صورت و بعدشم مشت شده ناز میکردی که نتیجش خراش رو صورت یا کشیده شدن موهای کناری بود.الان: اولش همون طور دست کوبیده میشه رو صورت اما بقیش ملایم تر شده.

برا اولین بار چای و پنیر و سفیده تخم مرغ رو مزه کردی.به سوپت فلفل دلمه و گندم اضافه کردم.ولی تازگیا سوپ رو مثل قبل نمیخوری.

فلش مموری که چراغش روشن میشه خودتو میرسونی بهش و درش میاری.حالا فکر کن داره چیزی ضبط میکنه یا داریم چیزی رو تماشا میکنیم

مدل شیر خوردنت منو کشته.در هر حالتی فکرشو بکنی شیر میخوری.باسن مبارک رو میدی بالا.چرخش 180 و360 درجه.چی بگم دختر؟

ماکارونی رو دوس داری و میخوری ولی فقط این فرم پیچی ها.مدل گوش ماهیشو درست کردم نخوردی.فکر کنم چون تو دستات راحت تر میگیری و خودت میتونی راحت بخوری بیشتر اون پیچی ها رو میدوستی.(دکتر گفت ماکارونی یه زیاد هم خوب نیست چون سنگینه و دل درد میاره.)

از پاهای مامان و بابا میگیری و بلند میشی.مخصوصا وقتی مامان داره ظرف میشوره نمیذاری که وروجک همش میخواب بیای اون بالا ببینی چه خبره.والله خبری نیست یه مشت ظرف کثیف!

بازم مریضی.اینبار فقط تب کردی و هیچ کدوم از علائم دیگه سرماخوردگی رو نداشتی.دکتر گفت تبت 4 روزی طول میکشه.

دکترت رو عوض کردیم .از این به بعد میبریمت "دکتر سید علی گلزار".از دکتر قبلیت جوونتز و دقیق ترن.

با تو جه به اینکه کم غذا یا بهتر بگم اصلا غذا نمیخوری و فقط در حد مزه کردنه وزنت خوب بالا نرفته .یعنی الان باید 3 برابر وزن تولد باشی اما حداقل یه کیلو کم داری خوردش هیچی.دکترت برات شربت اشتها نوشت (مارک یورو ویتال) برات گرفتیم که مزش مثل این شربت آماده های پرتقاله اما اونم دوس نداری و بی اشتها میخوری منم مجبورم مثل بقیه مکمل و داروهات با قطره چکان بهت بدم.این چند روز که تاثیری رو اشتهات نداشته فعلا میذارم به پای مریضی و بی اشتهایی ولی امیدوارم هفته دیگه جواب بده.دکتر گفت اگه فقط شیر میخوره گشنه نگهش دار و یکی دو ساعتی بهش چیزی نده تا مجبور شه غذا بخوره 1-2 هفته ای اذیتت میکنه ولی کوتاه نیا.بعدشم اگه فقط شیر میخورد ولی وزن نگرفته شاید شیرت سیرش نمیکنه ولی خودش نمیدونه چون معمولا حدود 1 سالگی طبیعتا شیر مادر کمتر میشه.برا منم شیرافزا و روزی 4 لیوان شیر تجویز کرد.

افزایش دایره لغات: در 2-3 روز اخیر:نانا (موقع نانای کردن)- چی ؟(اینو دیشب گفتی وقتی بابا از تو یه اتاق دیگه خطاب به مامان گفت:چی؟)

مهارت های حرکتی: مامان:الله اکبر ترنم:دو تا دستا کنار گوشاش بعضی وقتا یادش میره بیاره پایین همونجور میمونه.

نانای کردنت پیشرفت کرده.اونروزی تو آشپزخونه نشسته بودیم مامان داشت هویج پوست میکنئ شمام طبق معمول جلوی شیشه گاز مانور میدادین یهو یه آهنگ شاد پخش شد دیدم شما داری شونه هاتو جلو و عقب تکون میدی.فکر کن اون لحظه میخواستم درسته قورتت بدم

مکالمه خیالی:فکرشو بکن بعضی وقتا همین طور که داری چهار دست و پا خونه رو میگردی دستت رو میذاری دم گوشت و شروع میکنی به حرف زدن: بودی بودی بودا ...........     بیشتر حرف ب شنیده میشه گاهی وقتا "چ" و "د" و "س" هم شنیدم اون وسطاش.خیلی دیدنیه این صحنه تو حالت جهاردست و پایی و یه دستت دم گوشت.ببین حق دارم قورتت بدم یا نه؟

دوباره تدابیر شدید امنیتی تو اتاق خوابمون: اینبار اون تیکه تخته تختت رو گذاشتیم زیر پای تخت مامان و بابا و کشوهاشو کشیدیم کنار بخاری که از بخاری دورت کنیم.البته هنوز هیچ تلاش جدی برا یاد دادن اینکه سمت بخاری بری نکردم میگی ججججیزه ملی بازم میری سمت جیزها.برا همینم فعلا ترجیح دادیم اصلا نبینیش که بخوای کشفش کنی.تو هال هم اوضاع همین طوره مبل ها رو طوری چیدیم که بخاری تو دید نباشه.(باید در این باره از مامان ساینا جون کمک بگیرم)

دیگه مجال صحبت با تلفن رو به مامان نمیدی.میای تلفن رو میگیری میشینی رو زمین و دور خودت میچرخی.سیم تلفن میپیچه دورت

خیلی محتاطی.(1) از رو تخت میری بالا 2 هفته ای میشه اما پایین نمیای.با اینکه همه دور تخت رو برات تشک و پتو انداختم.ولی تا مطمئن نشی امنه و میتونی نمیای.ماشالله دختر باهوش مامان.(2)دستت رو میگیری به میز و مبل و غیره بلند میشی اما خودت نمیشینی.غر میزنی تا مامان بیاد کمکت.

عاشق اون لحظه هایی ام که راحت و بی دغدغه و بی شیطنت سرت رو میذاری رو شونه هام و آرومی.

عاشق اون لحظه هایی که سرت رو شکممه و شیر میخوری و چشای نازت مقابل چشمامه.

عاشق اون لحظه ای که با شیطنت برمیگردی مامان رو نیگا میکنی و میری سمتی که مامان ازش منعت کرده.

عاشقتم عاشق همه شیطنت هات.

عزیزکم تا دلت میخواد و تا میتونی شیطنت کن اما

یه لحظه هم بی حوصله نباش که

زندگی و عمر و هستی و عشق قشنگ من و بابا تویی تو   عزیزدردونه مون

به معنای واقعی کلمه: آروم جون مامان و بابایی ترنم جونی

  چیزی یادم اومد میام اضافه میکنم

بعدا نوشت ها

عزیزم از عصر روز 29 ام :

مامان میگه لالالالایی.ترنم:میره عروسک تربچه کوچولو(یا به قول مریم "حسنی") رو برمیداره میگیره بین دو دستاش و تکون تکون میده شدت و سرعتش انقدر زیاده که یا عروسکه از سرعت ریاد سرگیجه میگیره و خوابش میگیره یا دیگه خوابش نمیبره

عشق انگور شدی.همون روز گاز میزدی انگورو وآبشو میگرفتی تفالشو میدادی بیرون اما امروز که 1 آبانه انگور رو  کامل میخوری.

گندم رو پختم و بهت دادم دوست داشتی و دونه دونه برمیداشتی میذاشتی تو دهنت .

کلا غذاهای جامد رو که خودت بتونی با دست بخوری میخوری غذاهای دیگه نچ.

نچ نچ میکنی.با دهن صدای لق لق (زبونو میچسبونن به سقف  یه همچین صدایی میده ها)در میاری.میگم زبونت کو زبونتو در میاری و یه عالمه موج باهاش درست میکنی.بله به زبان ترنم:ب با فتحه کشیده

میدونی جورابو به پا میپوشونن.میذاری رو پاهات مثلا پوشیدی.

بیا ترنمی:با دست میگی بیا و با زبون بی یا بی یا بی یا بی یا(آهنگین بخون)فکر کن چه بامزه میگه

بدو ترنمی:اینم همونطور میگه بددو بدو بدو بدو ( "د" حالت تشدید دار داره)

اسبت رو میدوئونی و میگی پیکو پیکو (پیتیکو پیتیکوی خودمون)

میتونی 2-3 ثانیه رو پاهات بایستی.